Ned Steinberger
Zbieranie materialow do artykulu o Nedzie Steinbergerze byla prawdziwa przyjemnoscia. Na przestrzeni lat byl on niesamowicie plodnym konstruktorem i projektantem instrumentow. Czegokolwiek by sie nie dotknal zamienialo sie w sukces. Mozna powiedziec , ze to w rodzinie Neda tradycja bo jego ojciec Jack Steinberger to laureat nagrody Nobla z fizyki.
Ned jest wlasciwie projektantem mebli i nigdy nie gral na zadnym instrumencie. W latach siedemdziesiatych pracowal w firmie meblarskiej zrzeszonej w kooperatywie pracownikow branzy drzewnej Brooklyn Woodworkers Co-Op w Nowym Jorku. W tej samej kooperatywie zrzeszony byl , wtedy dopiero zaczynajacy kariere konstruktora instrumentow Stuart Spector. Ktoregos dnia w 1977 roku organizacja ta zorganizowala piknik dla pracownikow branzy drzewnej i przy tej okazji Stuart Spector spotkal sie z Nedem . Rozmowa zeszla na sprawy biznesowe i Stuart byl zainteresowany nowym ergonomicznym instrumentem , Ned jako designer podjal wyzwanie i zaprojektowal swoj pierwszy instrument i bas w zyciu , nazwany pozniej Spector model NS-1.
Nowa charakterystyczna forma instrumentu od razu spodobala sie muzykom i model NS-1 stal sie absolutnym hitem. Ten pierwszy model mial tylko jeden przetwornik ale jego nastepca NS-2 , ktory dysponowal juz elektronika aktywna posiadal dwa pickupy co zwiekszylo jego mozliwosci brzmieniowe. Nowatorski ksztalt korpusu basu zaprojektowanego przez Neda zostal skopiowany przez wchodzaca pare lat pozniej na rynek niemiecka firme Warwick. Ich model Streamer mial prawie identyczne ksztalty. Spector i Ned rozmawiali z wlascicielem Warwicka , Hansem Peterem Wilferem na targach Musikmesse w 1985 roku i zgodzil sie on placic oplate licencyjna w zamian za uzywanie wzoru Steinbergera w swoich produktach.
Ten pierwszy design czlowieka kompletnie nie zwiazanego z branza muzyczna wywarl olbrzymi wplyw zarowno na muzykow jak i lutnikow a Ned Steinberger dopiero sie rozgrzewal...
Nie obciazony standartowa wiedza lutnicza mogl on podejsc do tematu projektowania instrumentow w sposob zupelnie inny niz "normalny" designer . Juz Spector ze swoim ergonomicznie wyprofilowanym korpusem byl zupelnie nowatorski ale to co mial Ned jako nastepne w zanadrzu mialo wywrocic dotychczasowy swiat basowy zupelnie. Pomysl dotyczyl instrumentu , ktory mial byc lekki i poreczny. Prototyp zostal zrobiony z drewna ale zeby uniknac tzw dead spotow , Ned zaczal szukac materialow alternatywnych. Wybor padl na wlokno weglowe zatopione w epoxy i w roku 1979 na targach muzycznych NAMM Steinberger zaprezentowal kompletnie nowatorski instrument . Nie dosc , ze calosc byla zbudowana z tworzywa grafitowo weglowego to forma odbiegala zupelnie od wszystkiego co zbudowano dotychczas. Bas nie mial glowki , stroiki zintegrowano z mostkiem a korpus zostal ograniczony do absolutnego minimum. Bas uzywal strun tzw "Double Ball" czyli zakonczone z obu stron kulka . Pozwalalo to na szybsza zmiane strun w razie problemow.
W 1979 roku trzy prototypy basu zostaja sprzedane Johnowi Entwistle z The Who , Tonemu Levinovi z King Crimson i Andemu Westowi z The Dregs. Ned chcial wlasciwie sprzedac design i technogie produkcji tego basu jakiejs wiekszej firmie ale napotkal kompletny brak zainteresowania duzych marek . Byl jednak absoutnie przekonany do sukcesu basu i zalozyl w 1980 roku Steinberger Sound Corporation aby sameu zorganizowac produkcje. W nastepnym roku Industrial Designers Society of America przyznalo mu nagrode Industrial Designers Excellence Award za model L2. Rowniez Time Magazine uznal bas Steinbergera za jeden z pieciu najlepszych designow na rok 1981. Bezglowkowy bas Neda wywolal rewolucje , prawie kazda znaczaca firma miala w swojej ofercie w latach osiemdziesiatych instrumenty typu headless. Steinberger rozwinal produkcje nie ograniczajac sie jedynie do basow , rowniez gitary doczekaly sie swojej wersji bezglowkowej. Na takim instrumencie gral Eddie van Halen czy Alan Holdsworth. Dla Mike Rutheforda z Genesis w kooperacji z lutnikami Rogerem Griffinem i Geof´em Banksem powstal bas z korpusem bardziej przypominajacym konwencjonalny ksztalt. Model nosi symbol XM2A.
Ned sprzedal swoja firme Gibsonowi z ktorym pozniej wspolpracowal. Na rynek weszly modele Gibsona z mostkiem koncepcji Steinbergera. Pod koniec lat dziewiedziesiatch Steinberger razem ze znanym wynalazca instrumentu zwanego Stick zaprojektowali specjalny model oznaczony symbolem NS rozniacy sie od standartowego Sticka choc sposob grania jest podobny.
Doklaadniejszy opis instrumentu wraz z fotografiami mozna znalezc na stronie https://stick.com/instruments/ns/
Nie reprodukuje tu zdjec z stamtad ze wzgledow licencyjnych.
Pozniej Steinberger opracowal zestaw instrumentow , nazwijmy to "Neoklasycznych" , ktore z powodzeniem sprzedaje ze swojej strony https://thinkns.com
Zadko kto moze sie pochwalic ponad czterdziestoletnia tak plodna dzialalnoscia na polu designu instrumentow muzycznch. Ned jest prawdziwym innowatorem w tym zakresie i nie powiedzial jeszcze ostatniego slowa....
Komentarze
Prześlij komentarz